50-100 cm’ye kadar boylanabilen bir yem bitkisidir. Koyu yeşil renkli, bol ve tüysüz yapraklara sahiptir. Yağışın 300-350 mm olduğu bölgeler, kılçıksız brom yetiştiriciliği için uygundur. Taban meraları için değerli bir yem bitkisidir. Köksaplı olduğundan kısa zamanda gelişerek yayılır ve çiğnenmeye-otlanmaya dayanıklıdır. Yine de ilkbaharda erken, sonbaharda da geç otlatma yapmamalıyız. Brom bitkisinin başakları olgunlaşma döneminde kahverengi bir renk alır.

İklim ve Toprak İstekleri Nelerdir?

Kuraklığa ve sıcaklığa oldukça dayanıklıdır. En fazla serin iklimlere adapte olmuşsa da sıcak iklimlere uyum sağlayan tipleri de mevcuttur. Uzun süren kuraklık döneminde dinlenmeye geçer, bu dönemden sonra yeniden gelişmeye başlar, kuraklığa otlak ayrığından daha az dayanıklıdır.

Farklı toprak tiplerine adapte olabilen kılçıksız bromun yetiştiriciliği, her tip toprakta yapılabilir. Ancak en iyi gelişmesini killi-tınlı, drenajı iyi olan, derin ve diğer bitkilerin de istediği gibi verimli topraklarda yapar. Toprak verimliliğinin düşük ve azot eksikliği olduğu durumlarda kılçıksız bromda keçeleşme görülür. Alkaliliğe ve kuraklığa dayanır, tuzlu topraklara dayanıklılık seviyesi ise normaldir.

Kıraç ve Sulu Arazilerdeki Kuru Ot Verimleri Nasıldır?

Kıraç şartlardaki kuru ot veriminin yanında ham protein oranının da en yüksek düzeyde olduğu sıra aralıkları 40-80 cm’dir. Ayrıca dekara 10 kg Azot uygulanmıştır. Kıraç şartlarda yonca ve korunda ile karışık olarak ekilebilir.

Sulu şartlarda ise kuru ot verimi ve ham protein oranının en yüksek olduğu koşullar dekara 15 kg Azot ve sıra aralığının 30 cm olarak ekildiği alanlardır.

Sulu ve kıraç şartların ikisinde de Fosforlu gübrelemenin kuru ot ve ham protein oranlarına etkisi olmamıştır. Bu durum toprak ve çevre şartları gibi çeşitli faktörlere göre değişecektir. Bunun için mutlaka toprak analizi yaptırmak gerekiyor.

Kılçıksız Brom Yetiştiriciliğinin Avantaj ve Dezavantajları Nelerdir?

Uzun ömürlüdür. Uygulanan azota karşı tepkisi yüksektir. Kurağa, sıcağa ve sert kışlara dayanıklıdır. İyi ve yoğun bir çim tabakası oluşturur. Otu lezzetlidir, hatta bu lezzet ileri devrelerinde bile korunur. Yetişme dönemi boyunca uzun süre yeşil kalır, kuru otu ve otlakiyesi ise yüksek kalitededir. Yonca ve çayır üçgülüyle birlikte kolaylıkla yetiştirilir ve bu bitkilerden kaynaklanan şişme sorununu azaltır. Tohumları genelde ucuzdur ve tohum üretimi iyi sonuçlar verir.

Dezavantajlarını da konuşacak olursak: Tohumları kaba ve kavuzlu olduğu için ekimde zorluklar yaşanabilir. Azot eksikliği olduğunda keçeleşir. Çoğu yem bitkisinde olduğu gibi devamlı otlatılırsa ve otlatma da ağır olursa zayıflar. Baklagillerle karışık ekilmezse ve azot uygulaması yapılmazsa verimi düşüktür. Bazı baklagillerle olan rekabeti ise yüksektir. Biçildikten sonra tekrar büyümesi domuz ayrığına nazaran daha düşüktür. Zayıf drenajlı toprakları sevmez.

Kılçıksız Brom Karışık Ekimde Nasıl Kullanılır?

Baklagillerle olan karışımlarının iyi olduğunu, hayvanlarda yonca ve çayır üçgülünden kaynaklanan olası şişme probleminin önüne geçtiğini söylemiştik. Baklagilin avantajı ise hem hayvanların besleme değerlerini arttırması hem de otlatma süresini uzatmasından kaynaklanıyor. İki bitki de bu yönden birbirleri için çok uygun. Bazı alanlarda, elde edilen otlar balyalar halinde, açık alanlarda yığılma şeklinde depo edilir. Yağmur ve kar gibi olumsuz durumlarda, sular balyaların içine kadar sızarak otun küflenmesine yol açar, kalitesini düşürür. Fakat kılçıksız brom karışık olarak ekildiğinde suyun geçişini azaltarak depolamayı kolaylaştırır. Ayrıca saf üretimin düşük olduğu kurak yaz dönemlerinde yonca ile verim garantiye alınmış olur.

Kılçıksız Bromun Yetişticiliği Nasıldır?

İklim ve toprak şartlarından bahsettik. Ekim derinliği 1-2 cm kadar olmalıdır. Kılçıksız brom, rizomla çoğaldığı için sıraya ekim ya da serpme ekimin yapılması fark yaratmayacaktır. Serpme ekimde dekara 3-4 kg tohum gidecektir. Sıraya ekimde ise 30-60 cm aralıklarla yapıldığı düşünülürse dekara 2 kg kadar tohum gerekir. Çoğunlukla karışım halinde ekildiğini unutmamalıyız.

Baklagillerle karışım halinde ekildiğinde, biçim zamanı, baklagillerin çiçeklenme döneminde yapılmalıdır. Eğer tohumluk olarak yetiştiricilik yapılacaksa ekimde sıra aralarını geniş tutmalıyız. Sıra arası 70 cm olarak ayarladığımızda dekara 200-2000 g tohumluk kullanılır ve 2-3 yıl boyunca tohum alınabilir. Tohum verimi ise dekara; sulu koşullarda 70 kg iken kuru koşullarda 20-40 kg arasındadır. Karışık ekimde, 1 kg kılçıksız brom ve 0.5 – 0.7 kg yonca veya çayır üçgülü ile karıştırılabilir.