Bayılan keçi, irkildiğinde kasılan bir evcil keçi ( Capra aegagrus hircus ) cinsidir. Keçi düşüp bayılmış gibi görünse de miyotoni durumunda tamamen bilincini korur. Aslında bayılmadığı için, hayvan tam anlamıyla miyotonik keçi olarak bilinir. Bayılmış keçilerde miyotoni konjenita adı verilen kalıtsal bir bozukluk vardır. Keçi paniğe kapıldığında donsa da herhangi bir zararı olmaz ve normal, sağlıklı bir yaşam sürdürür.

Miyotonik Keçisi nereden ve ne zaman gelmiştir?

Miyotonik keçinin geçmişiyle ilgili ne yazık ki çok az fiziksel belge vardır. Hikaye, 1880'lerde John Tinsley adında bir çiftlik işçisinin Kanada'dan Tennessee'ye, muhtemelen Nova Scotia'ya geldiğine dayanıyor. Yanında kasılacak ve düşecek dört keçi ve bir teke getirmiştir. Tinsley'in keçileri nereden aldığı muammadır. Tinsley'in yaklaşık bir yıl Tennessee'de kaldığına inanılmaktadır. Ayrılmadan önce keçilerini yerel bir taşra doktoru olan Dr. Mayberry'ye satmıştır. Dr. Mayberry keçileri alışılmadık nöromüsküler bozukluklarını incelemek için satın almıştır. Doktor keçileri yetiştirmeye başlamış ve yavrularının da kasılıp devrilebileceğini keşfetmiştir. Dr. Mayberry yeni bir keçi türü keşfettiğine inanmıştır. Cins, kısa sürede Tennessee Bayılma Keçisi olarak tanınmaya başlamıştır. 

Tennessee Bayılma Keçisi bilgisi Tennessee'nin her tarafına yayılmış ve bayılmakta olan keçilerin sayısı artmıştır. Keçi popülasyonu arttıkça sert, sinirli ve baygın keçiler olarak anıldılar. Miyotonik keçiler adı 1900'lerin ortalarına kadar yaygınlaşmamıştır. Tennessee Bayılma Keçisi, sakin duruşları nedeniyle aranmaktaydı. Diğer cinsler gibi tırmanma olasılıkları daha az olduğundan yakalanmaları daha kolaydı. Şaşırdığında veya stres altında kaldığında bayılma eğilimi, hayvanların tırmanma dürtüsünü azaltmaya yardımcı oldu. Bayılma keçilerinin, mevsimlik yetiştiriciler olmadıkları için diğer keçi türlerine göre yetiştirilmelerinin daha kolay olduğu görülmüştür. Cins sayı olarak büyümeye devam etmiş ve bir süre 20. yüzyılın ilk yarısında keçilerin bir kısmı Teksas'a gönderildi. Orada, bayılma eğilimleri nedeniyle daha az, et kaliteleri için daha fazla yetiştirilmişlerdir. Çiftçiler melezleme yoluyla, daha hızlı olgunlaşacak daha büyük, daha etli keçilere sahip olmaya çalıştılar. 

1980'lerde bir süre, cins yeniden keşfedilmiş; ancak melezleme nedeniyle nadir bir cins haline gelmiştir. 

İlerleyen dönemlerde Hayvancılık Koruma Teşkilatı bu ırkı, nesli tükenmekte olan keçileri listeye eklemiş, yakın dönemde ise kurtarılıyor durumuna yükseltmiştir.

Bazı araştırmacılar, ırkların karıştırılması devam ederse sonunda bayılmanın sadece tarihin bir parçası olacağına inanmaktadır. 

Miyotonik Keçisi ırk özellikleri nelerdir?

Bayılma Keçisini yetiştirmek çok kolaydır. Doğası gereği arkadaş canlısıdırlar ve genellikle iyi davranış gösterirler. Zekidirler, eğlencelidirler ve onlara bakmak çok kolaydır. Dişiler üretken ve iyi annelerdir, oğlaklarını birkaç gün gizli tutmayı severler. Kızgınlık için belirli bir mevsim yoktur ve her an ortaya çıkabilir. Dişi keçilerin çoğu genellikle ikiz veya üçüz doğurur. İki veya üç oğlak yetiştirmeye yetecek kadar sütü vardır. Günümüzde gerçek Bayılma Keçisi oldukça nadir görülmektedir. 

Miyotonik Keçisi görünüm özellikleri nelerdir?

• Bayılma Keçisi, standart keçi ırklarına göre biraz daha küçüktür.
• Bu cinsin en yaygın kürk renkleri siyah ve beyazdır; ancak (diğer keçilerde bulunan) en olası kürk renkleri de bu cinste bulunur.
• Bayılma Keçilerinin yüksek yuvalarda büyük ve çıkıntılı gözleri vardır.
• Saçları kısa ya da uzun olabilir, bazı kişiler soğuk aylarda çok fazla kaşmir üretir.
• Hem teke hem de dişinin boynuzları vardır.
• Daha küçük boyutlu bir hayvan olarak ortalama yüksekliği 43 ila 64 cm arasındadır.
• Ortalama vücut ağırlığı 27 ile 79 kg arasındadır.

Miyotonik Keçisi neden bayılır?

Miyotonik bir keçi korktuğunda ve bayıldığında ne olduğunu anlamak için önce normal koşullar altında ne olduğuna bir göz atmak faydalı olacaktır. Bir kişi miyotoni doğuştan etkilenmeyen bir keçinin peşinden koşarsa, hayvanın gözleri ve kulakları algılanan tehdidi beyne iletir. Bu da iskelet kaslarına (bacak ve boyundaki gönüllüler gibi) bir elektrik sinyali gönderir. Hareket anlık bir gerilmeye neden olur. Bu genellikle savaş veya kaç tepkisi olarak adlandırılır .

Sadece korkmanın nasıl bir his olduğunu bir düşünün veya bir arkadaşınızın size hatırlatmasını sağlayın. Gönüllü kaslarınızın bir saniyeliğine kasıldığını ve gerildiğini göreceksiniz. Bu beyniniz, kaslarınıza acil bir tehditle muhtemelen yüzleşme veya kaçma zamanının geldiğini söyler.

Normalde bu gerilmeyi, etkilenen kasların anında gevşetilmesi izler ve tipik bir keçinin algılanan bir tehditten gerçekten dönüp kaçmasına izin verir. Miyotoni konjenita ile kaslar gerilir ve yavaşça gevşemeden önce gergin kalır. Ani bir korkunun ardından ortaya çıkan kas gerginliği anını düşünün - şimdi bunun 10 ila 20 saniye sürdüğünü hayal edin.

Hücresel seviyedeki anormallikler nedeniyle, miyotonik hayvanların gönüllü kasları beyinden elektrik sinyalini alır ve gevşetmek yerine gerilmeye devam eder - bir çeşit atlama rekoru gibi.

Bunun nedeni, miyotoni konjenitinin CLCN1 (Choloride Channel 1) adı verilen belirli bir geni etkilemesidir . Bu gen, iskelet kaslarının esnemesi ve gevşemesi için hayati önem taşıyan proteinlerin üretimi ve düzenlenmesinde rol oynar. Pozitif yüklü sodyum iyonları , beynin kas hücrelerinin kasılması için verdiği mesajı iletir. CLCN1'in etkilediği negatif yüklü klorür iyonları kas hücrelerine gevşemelerini söyler. Mytonia konjenita bu ilişkinin dengesini bozan anormal bir klorür iyonları kanalına neden olur. Kas hücreleri gereğinden fazla sodyum içerir; ancak yeterli klorür yoktur. Bu da beyinden gelen anormal tekrarlayan elektrik sinyallerinin (ürkme ile ilişkili olanlar gibi) sertliğe neden olmasına neden olur.

Bayılmakta olan keçiler çoğu zaman en çok baskıyı alırken, miyotoni konjenita farelerden insanlara kadar çeşitli diğer hayvanlarda da bulunabilir.

Durum kalıtsaldır ve baskın bir özellik (genin yalnızca bir ebeveynden miras alınması gerekir) veya çekinik özellik (gen her iki ebeveyn tarafından taşınır) olabilir. Bununla birlikte, bayılma keçilerinin diğer miyotonik hayvanlardan farklı olduğu nokta, aslında yavrularında miyotoni konjenitesini teşvik etmek için yetiştirilmiş olmalarıdır.

Bozukluğu olan bazı insanlar, durumlarını yönetmek için ilaç alır veya fizik tedavi görürler ve bazı minyatür schnauzer yetiştiricileri, miyotonik yavrular üretmekten kaçınmak için genetik taramayı kullanır; ancak baygın keçi yetiştirilir, büyütülür ve yakalanmaya ve takla atmaya teşvik edilir.

KAYNAKÇA :

I. animals.howstuffworks.com
II. theguardian.com
III. goatsunlimited.com
IV. thoughtco.com
VI. roysfarm.com