Vaynol Sığır Irkının Tarihçesi Nedir?

Vaynol sığırlarının kökeni İskoçya'dan gelmektedir. Geçmişi yarı vahşi bir sürüden başlayarak 100 yıl öncesine dayanır. Vaynol sığırları resmi olarak 1872'de Kuzey Galler'deki Vaynol Park'tan dağılmıştır. Bugün cins, Birleşik Krallık'ın en nadir sığır ırklarından birisidir.

Bu sığırlar 1980 yılına kadar Vaynol Park'ta tutulmuştur. Daha sonra birkaç farklı yere taşınmasına rağmen sürüye ait hayvan sayısı hala az miktardadır. 1989 yılında sadece tek bir sürü halinde bulunmaktaydı ve sürü daha sonra Nadir Irklar Hayatta Kalma Vakfı (RBST) tarafından koruma altına alınmıştır. Bu ırk bir çok kez yer değişikliği yapmış olup en sonunda Birleşik Krallık'taki West Yorkshire'daki Temple Newsam Ev Çiftliği'ne taşınmıştır. Bu çiftlik Avrupa’nın en büyük çiftliğidir ve nadir ırkları barındıran çiftliklerinden bir tanesidir.

Irk 2009 yılına kadar tek bir sürü halinde iken 2009 yılında iki sürüye ayrılmıştır. 2012 yılında ise üçüncü bir sürü oluşturulmuştur. Bu sürülerden biri Lincolnshire'de, diğeri ise İskoçya’da bulunmaktadır. Sürünün ayrılmasının asıl sebebi olası hastalık durumunda hayvanlarının tamamının yok olmasını engellemektir. 

Vaynol Sığır Irkının Fiziksel ve Karakteristik Özellikleri Nelerdir?

• Vaynol sığırları küçük ile orta büyüklüktedir ve White Park sığırları ile benzerlikler gösterir.
• Kavisli dizleri ve eğimli arka tarafı ile ilkel ve köşeli bir görüntüye sahiptirler. 
•  Renkleri değişken olabilmektedir. Siyah, noktalı beyaz ya da tamamen beyaz renkte olabilirler.
• Siyah noktaların çoğunluğu kulaklarda, göz kapaklarında, toynaklarda ve burunda bulunur. Bazen ayaklar çorap giymiş gibi siyah renkte olur.
• Dişilerin memelerinde siyah renk olabilir.
• Erkeklerin başlarında dışarıya doğru açılan boynuzları vardır.
• Dişiler genellikle boynuzsuzdur.
• Yarı vahşi olarak kabul edilirler. İnsanlar tarafından bakılıp sosyalleştirilmeye çalışılsa da evcilleştirilememişlerdir.

Vaynol Sığır Irkının Verim Özellikleri Nelerdir?

• Canlı ağırlıkları erkeklerde ortalama 400-450 kilogram, dişilerde ise 300–350 kg arasındadır.
• Çeşitli otlanma alanlarından faydalanabilirler.
• Küçük boyutları ve tasarruflu yapıları ile zayıf otlanma alanlarında hayatta kalabilirler.
• Büyümeleri yavaştır ve geç olgunlaşırlar.

Cinsin genetik yapısını korumak için "Nadir Irklar Hayatta Kalma Vakfı" uzun süreli koruma ve üretme programı geliştirmiştir. Irka ait hayvan sayısı az olduğu için et ve süt verim düzeyleri tam olarak bilinmemektedir.