Alpines Steinschaf Koyunu
Alpines Steinschaf Koyunu’nun Tarihçesi Nedir?
Alpine Steinschaf koyunu (Almancada Alpines Steinschaf olarak bilinir), yüzyıllardır Alpler’de yaşamakta olan eski ve geleneksel bir koyun ırkıdır.
Alpines Steinschaf ırkı, yüksek konumların fırtınalı hava şartlarına kolayca adapte olmuştur. Küçük ve hassas bir görünüme sahip olan bu koyun çevik bir tırmanıcıdır ve alp bölgelerinin kayalık ve açık kısımlarında otlamak için uygundur.
Doğrudan Zaupel veya Neolitik Torfschaf adlı türlerin soyundan geldiği için Avrupa Alpleri’nin asıl ırklarından biridir.
1863’te yaklaşık 208 bin hayvan yaşamaktaydı. Avusturya’da bu ırk çoğunlukla Salzburg ve Tirol bölgelerinde tutuluyordu. 1964’de ise hayvan nüfusu 1000’e düşmüştür.
1985’ten beri Almanya’dan ve Avusturya’dan bazı meraklı yetiştiriciler bu ırkın son örneklerini toplamaya başlamış ve yaklaşık 30 hayvan bulmuştur.
2009’da Alpines Steinschaf ırk nesli tükenmekte olan çiftlik hayvanı olarak adlandırılmış, 2014’te GEH kuruluşunun nesli tükenmekte olan türler listesinde “nesli kritik derecede tükenmekte olan tür” olarak kaydedilmiştir.
Alpines Steinschaf Koyunu’nun Karakteristik Özellikleri Nelerdir?
Alpines Steinschaf ırkı, yüksek konumların fırtınalı hava şartlarına kolayca adapte olmuştur. Küçük ve hassas bir görünüme sahip olan bu koyun çevik bir tırmanıcıdır ve alp bölgelerinin kayalık ve açık kısımlarında otlamak için çok uygundur.
Yüksek doğurganlığa ve yemden yararlanmaya sahiptir.
Mevsimlik olmayan sıcaklıklardan dolayı kuzu doğumları yılda iki kez meydana gelir ve ikiz doğumları oldukça yaygındır.
Koyunlar doğumdan sonraki dört hafta boyunca kızgınlık döneminde yetersiz beslenseler dahi doğurganlık oranı ( %180-200) değişmez.
Yüksek süt performansı ile birlikte annelik kabiliyetleri ve mastitis(meme iltihabı) hastalığına dayanıklı olmaları kuzuların güvenli bir şekilde yetiştirilmesini sağlar.
Küçük ila orta boylu ve ince kemikli dağ ırkıdır.
Vücutları geniş ve sert yapılı, kulakları ise kesik ve hafifçe öne büküktür. Hafif kemerli burunları ve düz duruşlarıyla asil görünüşlü bir kafa yapıları vardır.
İki cinsiyet de çoğunlukla boynuzludur. Koçların boynuzları genellikle sarmal şeklinde kıvrılmış, koyunlarınki ise küçük ve hafifçe kıvrılmış boynuzlardır.
Bacakları ince ancak sert toynaklı ve güçlüdür.
Yünlü uzun kuyrukları ayak bileklerine kadar uzanır ve uçları genellikle büküktür. İnce vücutları sayesinde yüksek karkas randımanı oranı edinmeye olanak sağlar.
Koyundan elde edilen etle karşılaştırıldığında sıkı lifli etinin kalitesi – av hayvanına benzer olarak – bu türü özgün kılmaktadır.
Alpines Steinschaf ayrıca yüksek kalitede kuzu eti sağlar.
Etkileyici, uzun ve kalın yapağı, dalgalı ve kısa iki katlı yapağı bulunan çift katlı postu vardır. Yapağısı benekli olabildiği gibi beyazdan siyaha, siyahtan kahverengiye her renk olabilir. Koyunlar yaklaşık 3-3.5 kg, koçlar ise yaklaşık 4-4.5 kg yapağıları çok düşük fiyata ya da yok fiyata satılan yapağı üretiler.
Hayvan yetiştiricileri uzun yıllar boyunca ihtiyaçları olmadığı için yapağıyı çöpe atmak zorunda kaldılar. 2004 yılının Kasım ayında üç Alpines Stone koyunu yetiştiricisi birlikte yünlerini işlemeye karar verdi. 2005 yılındaki yıllık Alpine Steinschaf yetiştiricileri toplantısında diğer yetiştiricileri ortaklaşa işleme ve pazarlama işi kurmaya ikna etmek için yün ürünlerini sergilediler. Bu, girişim projelerinin başlangıç noktasıydı. O zamandan beri her yıl tüm Alpines Stone koyunu yetiştiricileri beraber yapağıları toplamak için yıllık yetiştirici toplantısında bir araya gelmektedir. Bunun karşılığında, yetiştiriciler “yün makbuzu” denilen (bir kg yağlı yün başına 2 euro) bir makbuz almaktadır. Bu makbuz daha sonra yetiştiriciler tarafından çiftliklerde veya yerel fuarlarda satılan örgü ipi, çorap veya kazak gibi yünden yapılmış Alpine Stone koyun ürünleriyle takas edilebilir.
Ergin bir Alpines Steinschaf Koyunu’nun Kilosu Nedir?
Olgun Alpines Steinschaf Koyunları 45 ila 60 kg
Alpines Steinschaf koçları ise 60 ila 75 kg ağırlığındadır.
Written by
Murat KANAT
Veteriner HekimBreedsMore
IllnessesMore
Forage cropsMore
- Патологическая физиология голодания Arina TARAN
- Дефицит фосфора (гипофосфатемия) Hipofosfatemi Arina TARAN
- Какие бывают кормораздатчики для ферм КРС? Irina Makarova
- Кормушки для овец Diana Myakisheva
- Питание домашних коз: что едят, виды корма и правила кормления Alina Arslantürk
- Важность минералов питании сельскохозяйственных животных Irina Makarova