İspanya kökenli bir keçi ırkıdır.

İspanyol keçisi nereden ve ne zaman gelmiştir?

1500'lü yıllardan itibaren İspanyol keçileri İspanya'dan Karayip Adalarına ve oradan da Amerika Birleşik Devletleri ve Meksika bölgelerine getirildi. Bu vakıf stokları, o zamanlar İspanya'da yaygın olan ancak artık mevcut olmayan, farklılaşmamış Akdeniz tipi bir keçiydi. Bu, Yeni Dünya'da gelişen İspanyol keçi ırklarına genetik ve tarihi önem katmaktadır.

Amerika'da keçiler gelişti. Hazır bir süt, et ve post kaynağı olarak değer verilen bu ürünler, İspanyolların gittiği her yere götürüldü ve Güney Kuzey Amerika, Orta Amerika ve Güney Amerika'da geçimlik üretimin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Keçilerin et için kullanılması da önemliydi çünkü sığırların mahsul üretimi ve nakliyesi için gerekli olan çekim gücüne ayrılmasına izin veriyordu. İspanyol keçileri, Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyinde ve Amerika'nın diğer bölgelerinin çoğunda 300 yıldan fazla bir süredir bilinen tek keçilerdi. Doğal seleksiyon ve coğrafik izolasyonla şekillenen birçok bölgesel tip ve suş (hem yerli hem de yabani) vardı. 1800'lerin ikinci yarısından itibaren diğer ülkelerden keçi ırklarının ithal edilmesiyle bu durum değişti.

Bugün, Amerika Birleşik Devletleri'nde nispeten az sayıda safkan İspanyol keçisi bulunmaktadır. Bu keçilerin kullanımının ve tanıtımının önündeki bir engel, "İspanyol keçileri" teriminin aynı zamanda Güneybatı'nın melez ve sıradan keçilerini tanımlamak için de kullanılmasıdır. Güneydoğu'da, İspanyol keçilerine çalı, ağaç ve çalı keçileri de denir ve bu terimler hem safkan hem de melez hayvanları içerebilir.

Birçok insan hala İspanyol keçisinin saf bir cins olduğunu anlamıyor; "İspanyol" teriminin değişken kullanımı ve nüfus içindeki fiziksel değişkenlik göz önüne alındığında, bu yapılması kolay bir hatadır. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki saha çalışması, İspanyol keçilerinin çeşitli türlerinin tanımlanmasında ve resmi bir yetiştiriciler ağının geliştirilmesinin teşvik edilmesinde yardımcı olmuştur.

İspanyol keçilerine olan ilgi, keçi eti endüstrisinin büyümesi ve cinsin üretim niteliklerinin artan tanınmasıyla birlikte artmaktadır. Cins, Teksas'ta bir üretimi sağlamıştır ve en fazla sayıda İspanyol keçi sürüsü bu eyalette bulunur.

Teksas'ta bile, İspanyol keçilerinin, özellikle Güney Afrika'dan bir et türü olan Boer keçisi ile et üretimi için melezlenmesi yaygın hale geldi. Bu melez, mükemmel bir melezdir canlılık gösterir. Ancak melezlemenin aşırı kullanımı saf İspanyol popülasyonlarının hayatta kalmasını tehdit edebilir. Ve cins, ALBC (American Livestock Breeds Conservancy) izleme listesinde listelenmiştir.

İspanyol keçisi ırk özellikleri nelerdir?

İspanyol keçileri büyük ölçüde evcilleştirilmedikleri veya çiftlik koşullarında yetiştirilmedikleri için, çoğu zaman uçucu ve idare edilmesi zor olabilirler.

İspanyol keçileri son derece dayanıklıdır, çeşitli iklimlerde ve diğer hayvanlar için yeterli olmayacak yemlerde gelişebilirler. Parazitlere ve solucanlara karşı oldukça dirençlidirler ve mükemmel çocuklar ve mükemmel annelerdir.

Tüm keçiler gibi, İspanyol keçileri de sürü hayvanlarıdır ve tek başlarına kaldıklarında sağlıklı veya mutlu olmayacaklardır. Tipik olarak insan arkadaşları olarak iyi sosyalleşmemişlerdir.

İspanyol keçisi görünüm özellikleri nelerdir?

Yetiştirme ve sağım bilgileri nelerdir?

İspanyol keçi muhafaza ihtiyacı nasıl olmalıdır?

Tüm keçiler gibi, İspanyol keçileri de çevik ve hazır atlayıcılardır ve aynı zamanda tırmanışlarıyla da bilinir. İspanyol keçileri de bağımsız ve beceriklidir, bu da onları eskrim yaparken özel zorluklar yaratır ve eskrimde gereksiz aşınma ve yıpranmayı önlemek için dolaşmaları ve egzersiz yapmaları için yeterli alan verilmelidir.

Çitlerin sadece keçileri içeride tutmakla kalmayıp, avcıları da dışarıda tutması gerektiğini unutmayın. Çitler minimum 4 fit yüksekliğinde olmalıdır, ancak bazı ırklar ve melezler 4 fitlik yüksekliklerin üzerinden atlayabilir ve 5 fit en güvenli olanıdır.

Keçiler, özellikle daha küçük otlaklara sahiplerse veya diğer tarafta çekici yemler varsa, çitle eğilir, ayakta durur, sürtünür ve çiğnenir, bu nedenle direkler 8 fitten daha fazla aralıklı olmamalı ve direkler birbirine yapıştırılmalıdır.

İspanyol keçilerini güvenceye almanın en iyi yolu, yetişkinlerin kafalarını geçiremeyeceği kadar küçük 4 inçlik açıklıkları olan bir keçi tel çit kullanmaktır: keçi teli, çitin dayanacağı çiğneme, eğilme ve ayakta durmaya dayanacak kadar güçlüdür.

Keçi telli çit 4 fit yükseklikte olduğundan, genel çit yüksekliğini artırmak ve zıplamayı caydırmak için tel çitin üstünden bir telli elektrikli çit geçirmek en iyisidir.

İspanyol keçisinin barınak ihtiyacı var mıdır?

Tüm keçilerin geceleri ve kötü havalarda barınağa ihtiyacı vardır, ancak dayanıklı İspanyol keçileri yalnızca en kötü havalarda barınak gerektirir.

Barınağınızı çitinizden yeterince uzağa yerleştirin, böylece keçiler barınaklarının çatısından çitin üzerinden atlayamazlar ve barınağı yağmur biriktirecek alçak bir zemine yerleştirmekten kaçının.

Keçilerin kötü hava koşullarından kurtulabilmesi için en azından barınak basitçe bir çatı ve üç kenar olabilir. Kuru bir kir zemine sahip olmak ahşap zeminden daha iyidir; ahşap döşeme çamur veya gübre ile kayganlaşabilir ve potansiyel olarak bir keçiyi yaralayabilir veya ayak sorunlarına neden olabilir.

İspanyol keçileri, diğer keçi ırklarına kıyasla annelik konusunda çok az yardıma ihtiyaç duyarlar. Ancak dişileri ve çocukları ayrı bölmelerde korumak en iyisidir.

Keçileri yakalamak için daha küçük bir ağıl yapmak da gerekebilir: birçok çiftçi, İspanyol keçilerini yakalamak ve işlemek için bir ağıla sürmeyi gerekli buluyor.

KAYNAKÇA :
I. livestockconservancy.org
II. boergoatprofitsguide.com
III. domesticanimalbreeds.com
IV. roysfarm.com