Piemontese Sığır Irkı
Piedmont Sığır Irkının Tarihçesi Nedir? Nereden Köken Almıştır?
Piedmont sığırları, Alpler sıradağları tarafından tenha ve
korunan bir bölge olan kuzeybatı İtalya'daki Piedmont bölgesinden gelmektedir.
Bu bölge bir zamanlar, Auroch (Bos Primigenius) olarak bilinen eski bir Avrupa
sığır ırkı ile doluydu.
Yaklaşık 25.000 yıl önce Hindistan ve Afrika gibi tropik
bölgelerde yaygın olan Zebu (veya Brahman) sığırları (Bos Indicus) Pakistan'dan
göç etmeye başladı ve bir kısmı Piedmont bölgesinin vadilerini tercih
etmişlerdi.
Bu iki farklı ırk olan Auroch ve Zebu, zorlu dağlık
arazilerde birleştirilmiş ve binlerce yıl boyunca Piedmont sığır ırkı olmak
için gelişmiştir. İtalya'dan bu Zebu göçünün etkisini de gösteren birkaç ırk
vardır. Bunlar İtalyan "beyaz ırkları" olarak adlandırılır ancak Piedmont
ile olan benzerlik renkten öteye gitmez.
1886'da Piedmont sığırlarında çift kaslılık özelliklerinin ortaya
çıkması, bu gelişmenin muazzam potansiyelini fark edecek öngörüleri olan yetiştiricilerin
dikkatini çekmişti.
İlk yetiştirici birliği İtalya’da 1887'de açıldı ve sürüyü
iyileştirmek ve çift kaslılıkla ilişkili zararlı yönleri ortadan kaldırmak için
tasarlanmış üreme programları uygulamaya konuldu. Myostatin geni yüz yıldan
fazla bir süre sonra keşfedildi. Tüm memelilerde doğal olarak oluşan ve kas
büyümesini kısıtlayan bu gendir.
Bununla birlikte, Piedmont sığırları söz konusu olduğunda, gen doğal olarak mutasyona uğradı ve çift kaslılık olarak bilinen durum sınırsız kas gelişimi ile sonuçlanmıştır. Piedmont sığırlarında kas gelişimi, diğer ırkların çoğundan ortalama %14 daha yüksektir. Myostatin geni, Piedmont sığır etinin gelişmesini sağladığı görülmüştür.
Piedmont Sığır Irkının Karakteristik Özellikleri Nelerdir?
Piedmont, ağız çevresi, göz çevresi, kulakları, kuyruğu,
toynağı ve boynuzları siyah olacak şekilde genellikle beyaz ile açık gri
renktedir. Doğumda buzağıların kürk rengi soluk açık kahverenkli olmaktadır.
Irk, ince kemik yapısına sahip orta büyüklükte olup, geniş ve
kaslı yapıya sahiptir. Orta büyüklükte bir gerdanı vardır. İnekler genellikle
550-600 kg ağırlığındadır, buzağılar doğumda ortalama 40-45 kg ağırlığındadır.
Piedmont sığırları uysal ve oldukça verimlidir, mükemmel
annelik içgüdüleri, bol süt verimi sahip olup uzun ömürlüdürler. Genellikle
dokuz yıldan uzun süre buzağı üretir. Buzağılama kolaylığı, genellikle doğumdan
birkaç hafta sonra ortaya çıkan çift kaslılığın tezahüründeki gecikmenin bir
sonucudur. Hafif bir kemik yapısıyla birleştirildiğinde bu durum uzun ince
buzağılar oluşturur.
Yukarıda bahsedilen Piedmont sığırlarına özgü olan özellik,
daha çok 'çift kas faktörü' olarak bilinen kas hipertrofisidir. Çift kas
faktörü geçen yüzyılın başında ortaya çıkmıştır.
Piedmont'un süt üretimi buzağıyı emzirmek için yeterlidir. Bu
durum geçmişte ırka uygulanan çift amaçlı seleksiyonun bir sonucudur. Piedmont
yetiştiricilerinin bazıları sütü peynir üretimi için kullanır. Piemonte bölgesi
vadilerinden gelen "Castelmagno", "Bra",
"Raschera" peynirleri ve "Tome" peynirlerinin çoğu Piedmont
sütü ile üretilmektedir.
Piedmont, yüksek yem dönüşümü ve verimliliği ile bilinir ve 1991 yılında Great Western Beef Expo tarafından yem-performans oranı açısından birinci sırayı almıştır. Ortalamadan daha yüksek ağırlık kazanımları yaygındır ve bazı çalışmalarda Piedmont ırkı ortalama günlük kilo artışı 4,44 lbs (2 kg) olarak bildirilmiştir.
Piedmont Irkının Verim Özellikleri Nelerdir?
ERKEKLERDE | DİŞİLERDE | |
CİDAGO YÜKSEKLİĞİ | 140-155 CM | 135-145 CM |
CANLI AĞIRLIK | 1000-1200 KG | 650-750 KG |
CANLI AĞIRLIK ARTIŞI | 1300 gr /gün | 1500 gr/gün |
BUZAĞI DOĞUM AĞIRLIĞI | 32 kg - 42 kg | 32 kg - 42 kg |
ET RANDIMANI | %75 - %82 | %75 - %82 |
KESİME UYGUNLUK | 12-14 Ay | 15-18 Ay |
Written by
Farmow
EditorBreedsMore
IllnessesMore
Forage cropsMore
- Патологическая физиология голодания Arina TARAN
- Дефицит фосфора (гипофосфатемия) Hipofosfatemi Arina TARAN
- Какие бывают кормораздатчики для ферм КРС? Irina Makarova
- Кормушки для овец Diana Myakisheva
- Питание домашних коз: что едят, виды корма и правила кормления Alina Arslantürk
- Важность минералов питании сельскохозяйственных животных Irina Makarova