Puatu Keçisi Puatu keçileri, Fransa'nın batısındaki eski Puatu eyaletindeki Marais Poitevin'e özgü olarak Fransa'da bilinir. Puatu keçileri bölgenin simgesidir.

Keçilerin 732'de Poitiers savaşında yenildikten sonra Arap savaşçılar tarafından terk edildiğine dair popüler bir efsane vardır. Bununla birlikte, 1878'de ünlü hayvan bilimi profesörü André Sanson, Puatu keçilerinin, Orta Doğu'dan (keçilerin ilk evcilleştirildiği yer) erken göçebe çiftçilerin Akdeniz'den sonra Fransa'ya ve Massif Central'dan batı toprakları. Burada okyanus iklimine ve manzaraya uyum sağlamışlar.

Puatu keçileri, Massif Central'ın yerli ırkları ile yakından ilgilidir.  Arkeolojik kazılarda bulunan keçi kemiklerinin keşfi, bunların bölgede en az 5.000 yıldır var olduğunu gösteriyor.

Puatu keçisi nereden ve ne zaman gelmiştir?

Başlangıçta bir arka bahçe keçisi olarak veya küçük koyun sürülerinde tutulan, 1830'da Poitou-Charentes bölgesinde yaklaşık 43.000 adet keçi vardır. 1876'da, filoksera'nın neden olduğu hastalık nedeniyle asma bitkileri başarısız olmuş ve çiftçiler gelir için süt üretimine yönelmiştir.

1906 yılında çiftliklerden toplam 500 kafa ile süt toplamak için ilk kooperatif kurulmuştur. Yerel peynirler pazara girmeye başlanmıştır.  Kooperatif, boynuzsuz hatları tercih ederek, cins için bir standart tanımlamaya çalışıldı. Benzer kooperatifler kurulmuş ve 1924'te 58.000'den fazla Puatu keçisi vardır. Felaket bir şekilde, 1920'lerde şap hastalığının yayılması, çiftlik hayvanlarının sayısını ciddi şekilde azaltılmıştır. Kooperatifler, etkilenen çiftçilerin Fransa'nın güneydoğusundan Alp keçileriyle stok yapmalarına yardımcı olmuştur. Sonuç olarak, birçok yetiştirici Alp keçilerine geçmiştir.

1940'larda bir sürü oluşturma, bir standart belirleme, performansı iyileştirme ve yöntemleri modernleştirme çabaları, mükemmel sonuçlara ve yerel Chabichou peynirinin artan ününe rağmen Puatu keçilerinin sayısını iyileşmemiştir.

Yetiştiriciler yerel kalırken, süt keçisi ırkları olarak Alp keçisi ve Saanen keçisinin ünü ülke çapında yayılmış. 1960'lı yıllarda ticari üretimin yoğunlaşmasıyla bu eğilim artmıştır. Sayıları artırmak amacıyla sürü defteri, kayıtlı olmayan annelerin yavrularını standarda uymaları halinde kabul etmeye başladı ve standart dışı renklere ve diğer bölgelerden yetiştiricilere izin vermiştir. 1972'de, sürü yönetimi bölgeden ayrıldı ve Poitevine cinsine olan ilgi azaldı ve sadece 500 hayvan kaydedilmiş.Alpines ve Saanens 1970 yılında Puatu keçilerinden daha fazla süt vermemiş olsalar da, 1985 yılına kadar ticari ırkların geliştirilmesi, verimlerini ve yoğun tarıma uygunluklarını artırmıştı. Puatu keçilerinin uzun tüyleri, iç mekan sistemleri için sakıncalı görünüyordu.

1985'te, Melle'deki büyük yerel tarım kolejinin 80 Puatu keçisinden oluşan ana sürüyü Alpler ile değiştirmeyi planladığı şok edici bir haber gelmiştir. Yerel yetiştiricilerden gelen bir itiraz, kolejde öğretmen olan Jean Christophe Sauze'yi bir miras cinsi koruma topluluğu kurmaya itti, Association pour la Défense et le Développement de la Chèvre Poitevine (ADDCP). Dernek, yetiştiricilerin çabalarını yeniden birleştirmeyi, kooperatifler dışındaki hayvanları kaydetmeyi, şecere toplamayı, soy içi çiftleşmeyi önlemeyi ve suni tohumlama için para ayırmayı amaçlamaktadır. Yakında, 1.000 keçi sağlayan 29 yetiştirici katılmış ve o zamandan beri sayıları artmaya devam etmektedir.

1992'de, Fransız tarımsal araştırma enstitüsü INRA, peynir yapımında önemli bir protein olan alfa-s1 kazein üretiminde rol alan genleri incelemiştir. Poitevine gen havuzunun, yüksek seviyelerde alfa-s1 kazein üretimine neden olan varyantlar açısından zengin olduğunu bulmuşlar. Alpine ve Saanen gen havuzlarının esas olarak bu proteinden daha az üreten varyantlardan oluştuğunu gören bu önemli haber, Puatu keçisinin önemini artırdı. Fransa'da yeni yetiştiricileri Poitevine keçi mandıraları kurmaya teşvik etmek için finansman sağlanmaktadır.

Koruma Durumu : Nesli tükenmekte - 2015'te Fransa'da yaklaşık 3.600. Mevcut ıslah hedefleri, standart ve süt kalitesini korurken genetik biyoçeşitliliği korumaya odaklanıyor.

Puatu keçisi görünüm özellikleri nelerdir?

• Puatu keçisi orta büyüklükte bir gövdeye sahiptir.
  
• Puatu keçisinin arka ayakları boyunca orta uzunlukta saçlara sahiptir. Derin göğüs, ince bacaklar ve güçlü siyah toynakları vardır.
• Puatu keçisi uzun esnek bir boyuna, düz buruna ve dik kulaklara sahiptir.
• Renklendirmede Puatu Keçileri genellikle daha koyu kahverengi tonlarıdır. Beyaz alt kısımları ve soluk bacakları ile karakterizedir.
• Toggenburg Keçilerininkine benzer üçgen şekilli kafaları vardır.
• Boynussuz çeşitleri mevcuttur. Et için kullanıldığında, Puatu Keçileri orta derecede kas yapısına sahip oldukça yağsız kaslara sahiptir.
• Puatu keçisi tekesinin ağırlığı ortalama 55-75 kg arasındadır.
• Puatu keçisi dişisinin ağırlığı ortalama 40-65 kg arasındadır.
• Cidago yükseklikleri, teke için 75-90 cm'dir. Dişi keçi için ise bu uzunluk 65-75 cm'dir.

Puatu keçisi karakteristlik özellikleri nelerdir?

• Çok dayanıklıdır, kır yaşamı için yadsınamaz nitelikler verir çünkü otlatma ve kaba yiyecek aramada oldukça iyidirler.
• İyi karakteriyle tanınan, huzurlu ve arkadaş canlısı olan bu keçi diğer ırklarla oldukça iyi anlaşabilmektedir.
• Süt, peynir üretimi için çok iyidir (iyi tereyağı ve protein içeriği).

KAYNAKÇA :

I. fondazioneslowfood.com
II. backyardgoats.iamcountryside.com
III. livestockpedia.com